Co kraj, to architektura!

Moja dzisiejsza wycieczka w dwupaku z aparatem w ręce mogła być ostatnią. Ból kręgosłupa + stóp + zadyszka sprawiły, że zaczęłam się obawiać, czy dojdę z powrotem do domu. A przecież nie jestem znów aż tak wielka, żeby nie móc się przemieszczać, prawda? W każdym razie kilka fotek cyknęłam, bo taką straszną ochotę miałam, by ten prawdopodobnie ostatni raz ubrać się przyzwoicie, wyjść na ulicę i powyglądać ładnie w ciąży :)

Dziś tematem mojego pstrykania była angielska architektura, którą muszę przyznać bardzo podziwiam od strony estetycznej, ale nienawidzę od strony funkcjonalności. Okiem turysty domy angielskie są (bynajmniej moim zdaniem) naprawdę piękne - w większości budowane z cegły, której wizerunek uwielbiam. Każda ulica ma poniekąd swoją specyfikę, o ile jest kilka rodzai zabudowań mieszkalnych, o tyle na jednej ulicy może występować tylko jeden z nich. Anglicy mają istnego jobla na tym punkcie. Jeśli kupilibyśmy działkę, na której chcielibyśmy postawić dom, najpierw jego projekt muszą zatwierdzić różne instytucje, których głównym zdaniem zdaje się być dopilnowanie, by nasz dom harmonizował z resztą budynków na danej ulicy. To może się wydawać dla niektórych wadą, jednak mi osobiście taki porządek rzeczy się podoba.

 

W całej specyfice budownictwa mieszkalnego jest kolejna ciekawa rzecz - tzw. domy-kanapki. Są to wąskie domki jednorodzinne budowane szeregowo. Jeden taki "dom" ma szerokość nie większą, niż 5m (jak tak dziś na kroki próbowałam zmierzyć.. :P)!! Nigdy nie miałam okazji znaleźć się w tego typu domu, ale podejrzewam, że muszą być wewnątrz przerażająco ciasne. Z tego co słyszałam owe kanapki to tzw 2-bedroom houses, analogicznie więc na dole znajduje się kuchnia z salonem, na piętrze 2 sypialnie. Gdzie jest umiejscowiona łazienka nie wiem, a nie chcę strzelać. Umiejscowienie jej zarówno na parterze, jak i na piętrze jest tak samo prawdopodobne... Niewątpliwie zaletą każdego domku, nawet tak ciasnego jest fakt posiadania małego, bo małego, ale własnego ogródka, umiejscowionego z tyłu domu.

 

Kolejną ciekawostką w angielskim budownictwie jest brak.. piwnic! Fundamenty są raczej ubogie, nie muszą bowiem dźwigać jakichś niewyobrażalnych ton. Dlaczego? Z tego, co moje oczy zaobserwowały, taka angielska budowla to "stelaż" z drewna obłożony cegłą. Nie nabijam się. Do tego należy dołożyć brak wstawiania gdziekolwiek czegokolwiek, co umożliwiłoby wentylację. Dachy też nie są jakoś super ocieplane, jeśli są w ogóle. Reasumując te wszystkie rzeczy, nie należy się więc dziwić, że tak ogromna liczba mieszkań i domów jest pożerana przez grzyby... Owszem, można otwierać okna, ale wybór pomiędzy mieszkaniem z grzybem, a codziennym wyziębianiem mieszkania (bo kilkanaście minut dziennie nic nie daje) jest dość trudny...

I następna rzecz: drzwi. Z jednej strony uwielbiam je, za stylowy wygląd, kołatki, specyficzne dziury na pocztę i kolory: czerwone, niebieskie, a nawet i żółte! Ale, jak na załączonym obrazku widać: są nienaturalnie wąskie. Wymiana pralki, czy lodówki musi być zatem niezłym wyzwaniem. Good luck! :D Skoro o drzwiach było, to i o oknach muszę wspomnieć, o których już mówiłam w tej notce. Szerokości i wysokości są naprawdę różne i jeśli ktoś często się przeprowadza, to powinien mieć całkiem pokaźną kolekcję firanek i zasłonek :D

Być może nie wszystkie kwestie udało mi się ująć, ale opowiedziałam Wam o tych różnicach, które mi najbardziej rzucają się w oczy. Są rzeczy, które naprawdę cenię, jak niska zabudowa, brak blokowisk, układ domu salon + ileś tam sypialni. Ale  w związku z niefrasobliwością co do nieodpowiedniego zabezpieczenia domu przed wilgocią nieraz przeklinam mury, w których przyszło mi mieszkać + wąskie ulice, którymi ciężko wśród takiej zabudowy się przemieszczać, ale o tym pisałam w tym poście również.

A jak Wam przypada do gustu angielskie budownictwo? Gdybyście np. wygrali w totka, skusilibyście się na taki angielski domek? :)