Centrum wszechświata po dwóch miesiącach.

Minęło nie wiem kiedy. Ból porodowy jest już niewyraźnym majakiem, połóg znam tylko z nazwy, wszystko jest niemal tak samo, tyle, że jest ON. Wydaje się, jakby nic się nie zmieniło, jakby był z nami od zawsze. Moje Maleństwo, będące jednocześnie już dużym chłopem...

Dwa miesiące radości i miłości. Trzy chwile grozy, kiedy to pierwszy raz zaczął się krztusić, kiedy wróciliśmy do szpitala na trzy dni i kiedy przytrafił się po raz pierwszy zły sen.

Wyrósł już z pierwszych ciuszków, które pieczołowicie dzielę na dwie kupki: jedną dla mojej Dobrej Duszy, która ma rodzić na gwiazdkę i drugą dla siebie. Na potem. Być może na drugie dzieciątko. Zostawiam sobie te bardziej sentymentalne: czapeczka, którą miał po raz pierwszy w szpitalu, najmniejszego pajacyka, z którego wyrósł najszybciej, królewskie body, oznajmiające, iż w roku z trzynastka się urodził, podarowane, kolorowe bluzeczki, które były tak małe i on był tak mały, że nie odważyłam się ich założyć... 

Regularnie zaliczamy jazdę samochodem, którą uwielbia. Może zanosić się płaczem podczas wkładania do fotelika, z chwilą ruszenia, dokładnie po trzech metrach nastaje cisza..

Zaliczyliśmy pierwszą jazdę autobusem i zaliczyliśmy też trzy szczepionki. On płakał, ja się powstrzymywałam, żeby nie płakać razem z nim. Obecnie jesteśmy w trakcie zaliczania pierwszego kataru. 

On uwielbia podziwiać świat. Najlepiej będąc noszonym w pozycji pionowej. Jeśli z leżaczka, to obowiązkowo bez dyndających przed oczami zabawek. Uwielbia zjadać swoją pięść (choć każdorazowo mu ją zabieramy), wietrzyć swojego ptaka, kąpać się i gadać ze mną przy porannej toalecie. Ma też swoją ulubiona grzechotkę, nie wiem, czy ze względu na dźwięk, czy wygląd.

Ja uwielbiam go stroić, zaglądać mu głęboko w oczy, sprawiać, że się śmieje, przytulać, gdy obudzi się z płaczem i każdy dźwięk jaki wydaje. Lubię patrzeć gdy śpi i obserwować jak zajmuje się nim tata. W ogóle, to mało rzeczy jest takich, których nie lubię. Nudziara ze mnie. 

 

Jedyne czego nie lubię, to być niewyspana...